home
welkom
inschrijven
historie
organisatie
prikbord
100 jr Klein Dantzg
bestuur
tuinders
bouwcommissie
bomencommissie
natuurlijk tuinieren
voorterrein
van de imker
volkstuinenbeleid
fotorubriek
tuincommissie
waarnemingen
over de teek
praktisch
contact
zoeken
informatie
over de teek
Teken komen op steeds meer plekken in Nederland voor. Hoe voorkom je tekenbeten? Wat kun je doen als je door een teek gebeten bent? Deze pagina gaat over de teek en over de ziekte van Lyme, die teken kunnen overbrengen. Omdat we geen deskundigen zijn, verwijzen we naar twee websites en een uitzending van Radar (AVROTROS).
Een website van het RIVM, Wageningen University en de Natuurkalender. Veel informatie, waaronder: Waar leven teken? Wat kun je doen aan preventie? Hoe kun je meedoen aan het onderzoek naar teken?
Is de website van de NVLP (Nederlandse Vereniging voor Lymepatiënten). Daar staat veel informatie, oa: preventie • veel gestelde vragenn • hoe een teek te verwijderen en nog veel meer.
uitzending over de ziekte van Lyme
van het consumentenprogramma Radar (AVROTROS)
maandag 18-10-2010, 20.30uur, Nederland 1
https://radar.avrotros.nl/uitzendingen/gemist/item/uitzending-18-10-2010/
Kijk uit voor teken!
Tips van Mirjam:
• Houd het gras zo kort mogelijk en ga er niet zonder kleed op zitten.
• Spuit jezelf en het kleed in met Deet of, nog beter, met Picksan, een natuurlijk middel.
• Zet zoveel mogelijk lavendel en andere sterk geurende kruiden in je tuin.
• Mijd contact met vogelnestjes en composthopen.
• Draag rubber laarzen.
• Controleer jezelf op teken als je in de tuin bent geweest.
• Verwijder een teek nooit door die los te trekken, gebruik een tekenkaart of tekentang, waarmee je de teek met een linksom draaiende beweging losdraait.
• Desinfecteer na het verwijderen het bijtwondje (en de tekenverwijderaar) met alcohol 70% of met jodium.
• Stuur de teek naar het RIVM en vermeld de vindplaats.
• Ga altijd naar de huisarts, beter een antibioticakuur teveel dan te weinig in dit geval...
Mirjam heeft de ziekte van Lyme opgelopen. Als ervaringsdeskundige wil zij mensen informeren en waarschuwen.
Teken zitten onder meer in hoog gras, tussen dode bladeren en onder struiken. Vooral bij warm en vochtig weer zijn ze actief. Volgens het RIVM is gemiddeld een op de vijf teken besmet met de Lyme-bacterie. Andere schattingen gaan uit van een op de drie, vier teken. De beet van een besmette teek kán tot de ziekte van Lyme leiden. Het hoeft niet.
Indrukwekkende voorlichtingsbijeenkomst over de ziekte van Lyme.
Voorlichting over mogelijke gevolgen van tekenbeten door de NLVP, een verslag van Mirjam.
18-09-2010 Vanuit de NLVP ( Nederlandse Vereniging van Lyme Patiënten) was Ellen Paauwe naar ons toe gekomen, met brochures, tekentangen, -lepels, -kaarten, -lasso’s en haar laptop. Ellen begon met het vertonen van een filmpje van tien minuten, waarin we nader kennis konden maken met de teek als afschrikwekkende ziekteverspreider. Akelig, maar waar, helaas. Ik heb zelden toeschouwers zo gefascineerd en onder de indruk naar een laptop zien kijken. De ogen van het publiek werden steeds groter, en het besef van de negatieve invloed die zo’n klein diertje op je leven kan hebben groeide met de minuut. Er waren niet veel toeschouwers. De opkomst was laag. Slechts tien procent van de tuinders was aanwezig. Dit was te verwachten. Mensen worden liever niet geconfronteerd met enge dingen. De tuin is er om zorgeloos van te genieten. Na de vertoning van de film was het even erg stil. Men was onder de indruk.
Ellen vervolgde haar programma door haar persoonlijke verhaal te vertellen. Ze had ongeveer vijf jaar geleden opeens een soort muggenbult. Ze heeft geen teek gezien en ze had verder ook nergens last van. Ongeveer een half jaar later kreeg ze een flinke griep, met een enorme hoofdpijn, koorts en spierpijn. En ze werd zieker. Ze kreeg uitvalsverschijnselen, epileptische aanvallen, verlammingen, hartklachten en problemen met kleuren zien. Ze werd door de artsen niet behandeld. In Nederland wordt Lyme niet behandeld, als er geen directe aanleiding, zoals een zichtbaar rode ring is. Om niet te overlijden moest ze uitwijken naar Amerika, waar andere richtlijnen gelden (ILADS). Daar kreeg ze zware cocktails van diverse antibioticamixen. Haar verlammingen werden minder. In Nederland krijgt ze nog steeds geen antibiotica. Toch slikt ze die wel. Ze krijgt ze uit Hongarije! Want daar erkennen ze de ernst van de ziekte wel, en daar houden ze niet vast aan de CBO-richtlijnen, waarbij men ongeacht de klachten stelt dat een of twee antibioticakuren afdoende zijn om de Lyme te bestrijden. Nu al vierenhalf jaar, steeds met een kleine tussenpoos van ongeveer drie weken. Alleen op deze manier kan ze ‘gezond zijn’, dus haar ziekte onder controle houden. Waardoor ze er nu kan staan, om voorlichtingen te geven. Om anderen te waarschuwen. Want voorkomen is beter dan genezen!
Er zijn in Nederland heel veel mensen met niet onderkende Lyme. Vaak is er sprake van verkeerde diagnoses, zoals MS, ALS, ME of CVS, fibromyalgie… De klachten komen nogal overeen. Het worden vaak aspecifieke klachten genoemd. Want er komt geen duidelijke diagnose uit bloedonderzoek. Je komt er pas achter dat het Lyme is als je antibiotica gaat slikken. Dan gaan de klachten plotseling weg… Maar het probleem in Nederland is dat je die antibiotica niet krijgt van de artsen en de ziekenhuizen. Zo ontstaat er veel patiëntentoerisme naar landen als Duitsland en Slowakije. Ellen noemt het tragisch. Dat is het zeker. Als je al zo ziek bent en je wordt niet geholpen! Het is eigenlijk schandalig! In Nederland krijgen de (huis)artsen aangeleerd om vooral hun patiënten gerust te stellen en geen paniek te zaaien. Hetgeen echter niet bevorderlijk werkt voor de genezing van hun patiënten. Ook in de diagnostiek moet nog het nodige verbeterd worden. De meeste artsen gaan prat op het doen van een bloedtest, waarbij antistoffen worden aangetoond. Jammer genoeg zijn die testen niet betrouwbaar. Iemand kan een vergevorderd stadium van Lyme hebben, terwijl er toch niet of nauwelijks antistoffen zijn. Dan heeft diegene helaas niet genoeg weerstand om die antistoffen aan te maken. En meestal heeft zo iemand dan wel erge klachten! Maar volgens de testen geen Lyme! Er moeten dus betere testen worden ontwikkeld, maar daartoe moet wel eerst de noodzaak gevoeld worden door de artsen. Dat is op dit moment in Nederland helaas nog niet het geval.
Hoe voorkom je het?
Je moet heel alert zijn op teken, en op je eigen lichamelijke reacties. Teken zijn moeilijk te zien, ze zijn heel klein. Je voelt ze niet als ze op je arm of been lopen. Als ze je bijten, voel je dat niet, want in hun speeksel zit een verdovend stofje. Je kunt kleding dragen, maar hoe bedekkend ook, is ook dit niet afdoende. De teken vinden hun weg wel, op zoek naar bloed. Ze worden aangetrokken door lichaamswarmte. Een teek hoeft in totaal maar drie bloedmaaltijden te hebben, maar kan zowel in het stadium van nymf als volwassen teek de ziekte van Lyme en andere infecties die daar vaak mee samengaan, zoals Ricketssia, Bartonelle, Babesia, overbrengen. En je merkt er niets van! Slechts 50% van de gebeten mensen die besmet worden krijgen zo’n typische rode kring op hun huid. De Erythema Migrans. Dat is de enige duidelijke verklikker van de ziekte. En de enige manier om in Nederland aan een kortdurende antibioticabehandeling te komen, die slechts in een beperkt gedeelte van de gevallen ook werkelijk afdoende is. Alleen als je niet al voorheen onopgemerkt besmet was, en als je er snel, dus ongeveer binnen twee maanden na de eerste besmetting, bij bent.
Er is nog geen vaccin tegen de ziekte van Lyme. Je kunt teken uit de tuin weren door je gras heel kort te houden en composthopen op te ruimen. En als er toch teken zijn (en die zijn er helaas, en het worden er door klimaatveranderingen en het natuurlijke tuinieren helaas steeds meer!) kun je jezelf beschermen door geïmpregneerde kleding, maar ook door het opsprenkelen van Deet (50%, verkrijgbaar bij de apotheek) op de kleding en heel voorzichtig een heel klein beetje op de huid, op die dagen dat je vanwege de warmte en zon liefst zo min mogelijk kleding draagt. De meeste mensen, ook artsen, denken dat een teek geen kwaad kan, mits je hem maar binnen 24 uur verwijdert. Dat is jammer genoeg onzin. Zodra een teek zich heeft vastgebeten en bloed begint te drinken, spuugt hij daarvan een gedeelte, dat hij niet gebruikt weer terug in de bloedbaan. En zo kan de teek je al binnen een paar seconden besmetten.
Vlak tegen het eind van de bijeenkomst kwam Karin Ridderikhoff nog even binnen om haar verhaal te vertellen. Zij was al in 1982 besmet, in de Pyreneeën. Ze was daar samen met anderen. Ze had last van duizeligheid, afschuwelijke hoofdpijn, epileptische aanvallen en gewrichtspijnen. In die tijd was er nog helemaal niets bekend over Lyme. Ze werd dus niet behandeld met antibiotica. Twee van haar kameraden werden ook besmet. Zij hebben de Lyme niet overleefd. Karin heeft geluk gehad, al is ze wel arbeidsongeschikt geworden en heeft ze nog steeds last van gewrichtspijnen, die steeds ondraaglijker worden.
Ellen kreeg uit handen van onze voorzitter Margot een bos bloemen, maar er was geen tijd voor applaus. De aanwezige tuinders repten zich door de schokkende verhalen en informatie direct als een horde opgewonden huisvrouwen op de Huishoudbeurs naar de tafel, waar zij gretig de door Ellen meegebrachte informatieboekjes, tekentangen en -lepels aanschaften.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee! Bedankt, Ellen van de NVLP!
Voor meer informatie over teken en de ziekte van Lyme: www.lymevereniging.nl
Mirjam,
tuin 78
En nog bedankt voor de afwas, hè, Theo en Susan!
